سرت را بالا بگیر مرد!

چرا نگاهت را به زمین دوخته ای؟

تو که دیگر چیزی برای فداکردن نداری؛

زندگی ات...همسرت...فرزندت...جانت...

تو خوب میدانی در راهِ جانان، جان دادن آخرین منزل است...

تو هفت شهرِ عشق را طی کردی مرد!

سرت را بالا بگیر...

بی بصیرتی یعنی بین شهیدِ ایرانی و افغانی فرق گذاشتن...

بی بصیرتی یعنی نفهمیدنِ معیارِ برتری نزد خدا...

بی بصیرتی یعنی نژادپرستی...

 این روزها شاکیِ مردمی هستم که بی بصیرتی در وجودشان فوران می کند...

 آدم هایی را می بینم می آیند گلزارشهدا، برای شهدای مدافع حرمِ ایرانی فاتحه می خوانند و برای شهدای افغانی نه....

آدم هایی را می بینم که استقبال و تشییع شهدای افغانی نمی روند....

آه...

چه روزی بود آن روزی که  مادر یکی از شهدای تیپ فاطمیون برای نیامدن مردم به استقبال پسرش زارزار گریه می کرد...

چه بی بصیرتند آنهایی که بین شهدا هم فرق می گذارند...

عشق و احترام به شهید از جنس عشق به یک شخص عادی نیست، عشق به یک جریان است...

جریان شهادت، ایرانی و افغانی نمی شناسد.....

مهم این است که شخصِ شهید_ فارغ از ایرانی و افغانی بودنش_ به مقامِ

قرب الهی رسیده که ما نرسیدیم...

مهم این است که او شهید شده و ما احتمالاً می میریم...